Verliefd op de EV?

Ja, ik geef het toe, ik kijk ook wel eens naar B&B vol liefde. Het is vermakelijk om plaatsvervangende schaamte voor de deelnemers te voelen bij hun puberale onhandigheid in de liefde. Je ziet dat de aanpak per persoon nogal verschilt. De één kan écht luisteren en de ander ratelt maar door zonder onderbreking. En wie laat het allemaal gebeuren zoals het komt terwijl een ander probeert de liefde van hun gastvrouw of gastheer te forceren? Ik snap het wel als je je beste beentje voorzet en probeert alsnog het gewenste resultaat te bereiken. Maar 9 van de 10 keer werkt dat niet. Het werkt niet in relaties en het werkt niet in de zakelijke projecten die je oppakt.

Ik moest daar onwillekeurig aan denken toen ik las over licht ontvlambare elektrische auto’s. De overheid wil, vanuit een sterke klimaatagenda, ons al jaren verliefd maken op de elektrische auto. Naast het aantrekkelijk maken van de EV wordt daarbij ook een verbod voor de huidige doorontwikkelde verbrandingsmotoren van stal gehaald. Vanaf 2035 worden alle nieuw verkopen van voertuigen met verbrandingsmotor verboden. En dat geeft mij sterk het gevoel dat er iets geforceerd wordt, waardoor ik even achter het oor moet krabben. Als die EV zo goed is, dan komt dat vanzelf en hoeven we dat toch niet te forceren? Het voelt een beetje als je oude schoenen weggooien terwijl je nieuwe nog flink knellen en nog ingelopen moeten worden. 

Wat is er dan waarom die nieuwe schoenen nog knellen? Waar zit dan die pijn?
Het brandgevaar is groter bij een EV en de veel ingewikkeldere blusmethodes die nodig zijn, werden lang onderschat en worden nu pijnlijk zichtbaar door de milieuramp die dreigde met het vrachtschip Fremantle Highway voor de kust van ons prachtige waddengebied.

Ook las ik dat verzekeraars hun premies omhoog bijstellen vanwege het verhoogde brandrisico en de hogere reparatiekosten die gepaard gaan met het schadeherstel van elektrische auto’s.

Verder komen de Verenigingen van Eigenaren in opstand omdat bewoners slechter slapen en zich zorgen maken over de parkeergarage vol EV’s recht onder hun veilige slaapkamer.

Ook is de vraag hoe snel ons elektriciteits-netwerk opgeschaald kan worden om die enorme groei van thuiscentrales met laadpalen en zonnepanelen mogelijk te maken. Het is niet realistisch te denken dat dit wel goedkomt. Een bedrijf dat vandaag een nieuwe elektriciteitsaansluiting wil hebben krijgt nu al te maken met wachttijden van 6 maanden tot langer dan een jaar! Is het dan wel zo slim om nu zo vol in te zetten op Elektrisch? Of kan het zijn dat we ons daarmee weer onnodig kwetsbaar maken?

De liefde voor EV’s werkt wat dat betreft hetzelfde als de liefde tussen mensen. We zien in B&B vol liefde dagelijks dat forceren niet werkt. En zo is dat ook met de liefde voor de elektrische auto. Als de EV echt zo goed is, zal die vanzelf zijn weg wel vinden. Laten we dat niet forceren, maar laten we geduld hebben, de bezwaren serieus nemen en duurzame oplossingen vinden voor nieuwe problemen. We zullen ook de tijd moeten nemen die nodig is om vertrouwen te winnen. Verbieden van jarenlang doorontwikkelde alternatieven is echt niet de oplossing. Ik trek vandaag lekker mijn oude schoenen aan. Die zitten mij het lekkerst.

augustus 2023
Anton

blognaam: Oorkrabben